Plakmadamkes

Zino heeft de gewoonte om op een stoel te gaan zitten . Liefst de stoel , waar ik net op zat . En waar ik op zit . De ruimte tussen mijn rug en de leuning , daar springt hij op . Dan legt hij zijn kop tegen me aan . Meestal stoort het mij niet . Maar als ik  bijvoorbeeld iets wil schrijven hindert dat wel . Dan beveel ik hem er af te gaan , maar hij blijft koppig zitten . Zet ik hem dan op de grond , moet ik wel het hele vlak van de zitting gebruiken , anders is hij daar in een oogwenk terug . Misschien heeft dat met territorium te maken , ik weet het niet   Ik weet ook niet waarom ik altijd op het puntje van een stoel zit . We hebben allemaal onze gewoonten .
Langs de andere kant respecteert hij , en May Lissa ook , de huisregels . Als ik in de living bezig ben , moeten de hondjes in hun plaats blijven . En dat doen ze . Nog niet zo lang , maar wat telt is nu ?
May Lissa heeft trouwens ook wat eigenaardigheidjes . Zo kan zij een vol uur , en langer als het moet , stokstijf naast mij zitten . Als er iets eetbaars op tafel staat . Of als het tijd is voor haar wandeling . In het park zijn de kinderen gek op haar . Ze vragen zelfs om haar te mogen strelen . May Lissa gaat dan geduldig zitten , terwijl ik haar goed vasthou . Bij andere honden wordt ze een beetje nerveus . Dan moet ik haar afleiden .
Zino is nog nerveuzer naar andere honden toe . Zo kwamen we verleden week een Newfoundlander tegen in het Brouwerspark . Een reuzenhond ! En Zino wilde gaan blaffen . Ik probeerde hem te kalmeren en dat lukte gedeeltelijk . Dus jankte hij , zachtjes