Beerke

Ons tweede oudje , Beerke ,woont nu zeven jaar bij ons . In januari werd hij tien jaar en dat hebben we gevierd. En toch lijkt het niet zo lang geleden .
Ik was met mijn zussen op stap , een zondag in september .Wij zoeken al eens graag een terrasje op , en dat deden wij die dag dus ook . Op het raam van het café hing een groot bord waarop vermeld : GRATIS MALTEZER ; Ik meteen nieuwsgierig ; Toen de dame ons ons drankje bracht vroeg ik dan ook :'Is die maltezer nog beschikbaar ? ' De dame knikte en zei : ' Ja . Maar hij is wel gecastreerd ! '
Ik vond dat wel raar , om te horen . 'Ik ga hem meteen halen ; ' en zij voegde de daad bij het woord . Zonder veel gedoe werd mij een klein wit hondje op schoot gezet . Eerst stelde ik aan mijn zus voor om hem mee te nemen . ' O nee ' protesteerde mijn zus . 'Ik heb mijn hond en die wordt jaloers ! '
Ja , wat doe je dan ? Thuis had ik twee teefjes , Toutou en Tineke . Mijn twijfel duurde maar kort ; ik besloot het erop te wagen ! In het café waren ze heel blij dat het hondje vertrok . Ik kreeg zijn riem , en zijn boekje mee . Voor hen was de kous af .
Wij verlieten het terras , Beerke liep gewoon mee aan de lijn . Hij keek niet één keer om En dat was dat . Tijdens de rit naar huis had hij zijn hoofdje in mijn schoot gelegd , en was zo in slaap gevallen . Thuis wachtten de meisjes mij op . Zij reageerden nauwelijks op de nieuwe gast . Ik liet hen alledrie in de tuin . Het ijs was meteen gebroken . Beerke was thuis . Voor altijd .
            wordt vervolgd.