Beerke

Beerke was het eerste mannetje dat sinds jaren in mijn leven kwam . Meisjes waren elkaar opgevolgd , toeval of niet . Eerst was er Mieke , dan Toutou , dan Tineke . Maar hij paste meteen in het plaatje .
De eerste dagen borstelde en kamde ik hem voorzichtig , hij zat vol klitten .En cement , of iets dat erop leek . Op mijn werk dacht ik aan niks anders dan de hondjes , en hoe ze het tijdens mijn afwezigheid maakten Bij mijn thuiskomst bleek alles in orde .
Er was wel een soort van rangorde : Toutou was de baas , dan kwam Tineke , en Beerke schikte zich naar hen twee . In het park hadden we veel meeval . Een beige shih tzu , ons grijze Tineke , witte Beerke en ik .Wij vormden een kleurrijk kwartet .
Belangrijk was , dat ze het uitstekend konden vinden met elkaar . Zij konden samen eten in de keuken .Toutou had een rode voerbak , naast de koelkast . Tineke een blauwe , naast de vaatwas . Beerke at uit een oranje bak , voor de kast met kookpotten .
Dat was zeven jaar geleden . Wat vliegt de tijd ! Ons Toutou overleed , nu bijna drie jaar geleden . Beerke en Tineke zijn er nog , gelukkig !
Ons Beerke ligt nu aan mijn voeten . Dat doet hij al altijd . Tineke soest op de zetel . De grotere hondjes zitten in hun mandje , eindelijk wat kalmer . Ik hoop dat dit tafereeltje zo nog jaren blijft ..