Bij de dierenarts

Het is zover ! Ik ben net thuis , Zino naar de praktijk gebracht . We moesten vroeg uit de veren vanmorgen .Ik kom graag op tijd . Ook s'morgens vroeg zijn mijn vier sloebertjes vol dynamiek . Ik keek naar buiten , de regen stroomde , en ik weet dat ze dan met geen stokken buiten zijn te krijgen .
Bij het ontbijt kreeg niemand een hapje , Zino moest nuchter blijven . Om alle problemen te vermijden geef ik aan niemand een stukje brood . Ook gisteravond geen beloning voor het slapen gaan , voor die ene keer .
Rond halfacht vertrok ik met Zino , in de gietende regen . Ik had hem een jasje omgedaan , kwestie van hem zo goed als het kon wat droog te houden .
Natuurlijk kwamen wij te vroeg aan , dus wat blijven wachten in de wagen .
Een paar minuten voor acht belde ik aan . Geen gehoor . Ik belde nog eens aan . Oei , was er dan niemand ? Ik had mij toch niet in de datum vergist ? Nog even wachten dus , en zien wat er kwam .
Toen parkeerde een jonge vrouw haar wagen voor de deur , en ja hoor , dit was onze nieuwe dierenarts .               zij excuseerde zich voor het wachten , maar ik was al lang blij dat we naar binnen konden. Zino voelde zich meteen thuis ! Hij stond al midden de praktijk zijn grote boodschap te doen. Nu was het mijn beurt om mijn excuses aan te bieden !
Op de thuisweg stopte de regen , typisch !
En nu moet ik de tijd doden tot deze namiddag . Ik mag Zino ophalen om drie uur .
Meer nieuws na afloop !