May Lissa
Ik zie haar nog thuiskomen , ons May Lissa . Een schuw , broodmager , hongerig meisje . Van het transport uit Roemenie . Ik stak mijn armen uit en zette mij schrap , om haar aan te nemen . Wat was ze licht ! Ik droeg haar naar binnen en zette haar neer in de keuken , zij slokte direct de rest van het hondenkommetje op . Zij hield krampachtig haar staart tussen haar poten . Die avond ruimde ik een record aan hondenpoep uit mijn carrière van hondenhouder op .
Toen de andere adoptanten met hun hondjes weg waren , klampte May Lissa zich aan mij vast . Alsof ik haar ultieme redding was . Ik zal mij steeds blijven verwonderen , hoe kunnen hondjes die zoveel geleden hebben , nog liefde voelen voor mensen ?
Natuurlijk was ons meisje doodmoe van de lange reis , dus zocht en vond zij een rustig plekje en ging slapen .En ik , ik viel als een blok voor haar .
Die eerste avond nam ik haar ook mee naar bed . Ik kon het niet over mijn hart krijgen haar alleen te laten .
Na een paar dagen probeerde ik haar mee uit te nemen , zonder druk . Wij raakten slechts twee huizen ver , zo bang was ze . Of misschien dacht ze dat ik haar weer weg zou brengen , weg uit de thuis die ze pas gevonden had ?
Nu weet May Lissa wel beter ! Als we gaan wandelen wil ze mij meetronen naar haar favoriete stekjes . Zij kent haar weg hier al heel goed .Op de terugweg spoor ik haar aan ' Waar is huisje ? ' en dat begrijpt ze . Zij leidt mij steevast naar de juiste voordeur . In de gang gekomen , gaat ze mooi zitten , zodat ik haar halsband en tuigje kan uitdoen . En o , wat heeft zij al veel geleerd 8 Ik geloof in de kracht van belonen , en voor een koekje doet de lieve meid alles ! Zo gaat ze gehoorzaam in haar bench als ik het haar opdraag , en verwacht dan haar koekje . Dat krijgt ze dan ook , natuurlijk .
Toen de andere adoptanten met hun hondjes weg waren , klampte May Lissa zich aan mij vast . Alsof ik haar ultieme redding was . Ik zal mij steeds blijven verwonderen , hoe kunnen hondjes die zoveel geleden hebben , nog liefde voelen voor mensen ?
Natuurlijk was ons meisje doodmoe van de lange reis , dus zocht en vond zij een rustig plekje en ging slapen .En ik , ik viel als een blok voor haar .
Die eerste avond nam ik haar ook mee naar bed . Ik kon het niet over mijn hart krijgen haar alleen te laten .
Na een paar dagen probeerde ik haar mee uit te nemen , zonder druk . Wij raakten slechts twee huizen ver , zo bang was ze . Of misschien dacht ze dat ik haar weer weg zou brengen , weg uit de thuis die ze pas gevonden had ?
Nu weet May Lissa wel beter ! Als we gaan wandelen wil ze mij meetronen naar haar favoriete stekjes . Zij kent haar weg hier al heel goed .Op de terugweg spoor ik haar aan ' Waar is huisje ? ' en dat begrijpt ze . Zij leidt mij steevast naar de juiste voordeur . In de gang gekomen , gaat ze mooi zitten , zodat ik haar halsband en tuigje kan uitdoen . En o , wat heeft zij al veel geleerd 8 Ik geloof in de kracht van belonen , en voor een koekje doet de lieve meid alles ! Zo gaat ze gehoorzaam in haar bench als ik het haar opdraag , en verwacht dan haar koekje . Dat krijgt ze dan ook , natuurlijk .
Reacties
Een reactie posten